Yine mi yıl?

Gerçekten ya! İsa’nın doğumundan sonra bile 2021 kez zaten gerçekleşmiş bir olayı her yıl kutlamaktan sıkılmadık mı? Nedir bu yeni yıl saçmalıkları? Bir yıla sıfırdan başladığımız için hediye alma faslı neyse de hayaller ümitlerle ve boş vaatlerle girilen yıllardan bıkıp usanmadık mı? Şahsen ben çok bunaldım bu durumdan. 

Geçmişe dönüp şöyle bir baktığınızda kaç “yeni yılın” size güzellikleriyle geldiğini düşünüyorsunuz? Belki bir iki kişi için güzel olayların da yaşandığı bir yıldır orasını bilemem. Ama ben ve dünyanın oranca fazla bir kısmı için hüsrandan başka bir şey değildi geçtiğimiz yıllar. Hadi önce geçmişe bir göz atalım ve ardından dönüp bugüne ve yarına bakalım:

• 10 Şubat 2021’de terör örgütü, leş yığını PKK’ya karşı Peçe-Kartal 2 operasyonunu başlattı.

güzel değil mi? Askeri harekatlarımızın tabii ki de arkasındayım fakat bundan birkaç gün sonra Gara Katliamı dediğimiz “13 kişinin PKK kalleşleri tarafından öldürülmesine” sebep oldu.

(tek tek tüm olayları yazmaya kalksam uzun araştırmalar yapmam gerekir ve konu haddinden fazla uzar. O yüzden konu başlıklarını kısıtlamaya çalışıyorum.)

• 14 Nisan’da 19:00 – 05:00 kısıtlamalarına girildi.

• 29 Nisan’da 17 Mayıs 05:00’a kadar köklü bir kapanma uygulandı

ve bu kapanmada ihtiyaçlarımız başkaları tarafından belirlenerek kısıtlandırıldı.

• 4 Haziran’da 135 milyar m³ doğalgaz bulduğumuzu duyurdular

• 28 Temmuz – 12 Ağustos tarihleri arasında ülkemiz yandı. Resmen ülkenin koca koca alanları yandı kül oldu ve ardında yüzlerce yaralı, azımsanmayacak derecede ölü ve kömürleşmiş toprak bıraktı.

Bu esnada çay paketlerini toplamakla meşgul olanlar için söylemem gerektiğini düşündüm. Zira atanlar da bir şeyin farkında mıydı orası tartışılır.

• 10 Ağustos’ta Suriyeli “mülteciler” tarafından iki gencimiz öldürüldü.

• 11 Ağustos’ta ülkenin yanan kısmına karşın bir de suyla mücadele eden Batı Karadeniz’de onlarca kişi selden hayatını yitirdi.

Bunun sebebinin büyük bir çoğunluğu da imar ile alakalıydı.

bla bla bla derken dolar euro altın coin her şey tavan yaptı ülke ekonomisi çöktü her şeye %100 %150 zam yapıldı falan derken bugüne geldik. İnanın çok fazla madde var da enerjim yok.

Bütün bunlar olurken kişisel şeyler de yaşadık hepimiz. Şahsen bu yıl çok büyük bir aşkı kaybettiğimi düşünüyorum. 2021 benden çok şeyi aldı ama en çok da içimdeki alevi aldı. İçimde ısınmaya başlayan, küllerinden doğan o aşkı bıraktım bu yılın tozlu sayfalarında. Sanırım kendimle ilgili uzatamayacağım ama söyleyebileceğim en önemli şey buydu. Umarım yıl bitmeden dostlarımı da almaz elimden.

Velhasıl Kelam

ne bekliyoruz kardeşim bunca saçma şeylerin yaşandığı iki yılın ardından? Aşk mı? Başarı, para, mal mülk, dostluk, barış, huzur? Hiçbirini size 2022 vermeyecek. 2022 sizi mutlu etmeyecek. Tıpkı 2021’in 2020’nin veya 2019’un etmediği gibi. Bu süreçte mutlu olacağınız şeyler yaşayacağınız kesin ama orası ayrı.

Beklemekten yoruldum. Kendim başaramayınca mutlu olmayı hep bir şeylerden beklemeye başladım. O zamandan beri de gerçek anlamda mutlu olamadım. Beni mutlu edecek her şeyi kendi başarısızlığıma gömdüm de döndüm önüme. Artık beklemekten de yoruldum. Bekleyemiyorum. Olmadığı her an daha da olmayacak gibi yaşamaktan da memnun değilim. 

Ben de önümdeki 365 günden iyi şeyler beklemek isterdim. İyi şeyler yaşamayı inanın çok isterim. Ama bu yılın öyle bir yıl olmayacağı apaçık.

“en güzel yarınlarla sen açtın aramı…”

bu benim uzun yıllar sonra ilk “yıl sonu/başı” yazım. Bak onun mutluluğu var içimde. Yıllar öncesi kadar enerjik olmasam da hala bir şeyler yazabildiğimi görmek mutlu ediyor beni. Çünkü “bir şeyler” dilediğim her yeni yıl benden bir şeylerin heyecanını, bir şeyler yapabilmeyi veya yapabilme isteğini almıştı. Şimdi o yıllara inat bir şeyler yapabildiğimi bilmek beni ayakta tutuyor. En güzel yarınlarla aramı açanlara inat güzel yarınları kendim yaratmaya hırs yaratıyor bende.

Ama hedefsiz bir insan yelkensiz bir gemiye benzer lafına da sonuna kadar katılıyorum. Her ne kadar umut veya hayalim kalmasa da hedeflerim olacak.

Nedir Hedeflerim?

• Öncelikle kitap okumaya tekrar başlamak istiyorum. Gerçekten benden neler götürdüğünü düşündükçe çıldırıyorum fakat hala tekrar başlayamıyorum. Bunu nasıl aşacağımı da bilmiyorum ama deneyeceğime eminim.

• En az bir konuda gidebildiğim kadar ileri gidip o konuda olabildiğince gelişmek istiyorum. En azından temellerini atıp ilerleyeceğime eminim.

• 2021’de 23.990 dakika Spotify dinlemesi gerçekleştirmişim. Bu yıl En az 35.000 hedefliyorum. Müzik benim motivasyonlarımdan biri 🙂

• Bu yıl en az 3 farklı şehiri keşfetmek istiyorum. En azından hakkında fikrim olacak ve blog yazacak kadar 🙂

• Altyapı sorunları halledilirse bir ucundan tutup yayıncılık hayatına girmek istiyorum. Oynadığım az sayıda oyundan bir veya birkaçı üzerine yayıncılık yapmak zevkli olacaktır.

• Arkadaşlıklarımla ilgili kafamdaki bazı şeyleri netleştirip belirli çizgileri çizebilmeyi umuyorum. Bunu yapıp yapamayacağım biraz muamma fakat en azından denemem gerektiğine gönülden inanıyorum.

• En az bi 10kg kadar kilo vermem gerektiğine karar verdim şuan yazarken çünkü resmen posta başlamadan önce atıştırdıklarıma rağmen şuan biraz açlık hissettim.

• En az 5 yabancı ve 2 eski Türk dizisi bitirmeyi hedefliyorum.

• 2022 tarihli en az 100 blog yazısı yazmayı hedefliyorum.

• Kalifiye bir ekip kurup geriden gelen ama öne geçme potansiyeli çok yüksek bir projeye girmeyi düşünüyorum. Batarsak da çıkarsak da ekibimle gülerek yaşamak istiyorum bunu.

beklentim yok diyen birine göre çok fazla şey listelediğimin farkındayım ama listenin onda birini bile gerçekleştirebilecek enerjim olduğunu düşünmüyorum zira yazarken bile yoruldum. Hatta o kadar yoruldum ki bitmemiş bu yazıyı noktalamaya karar verdim. Yazıya daha sonra devam etme gibi bir huyum da olmadığı için aha bu şekilde yayınlıyorum direkt.

Hepinize “umuyorum” ki içinizden geçen gibi bir yıl geliyordur. “HEPİ NİV YİIR” BALON BALON BALON

(seneye bu kadar umutsuz olmak istemiyorum ya)